Feed on me

Jeuk hield ons vannacht uit de slaap. Allebei zitten we onder de muggenbeten en dan niet van die kleintjes. Het zijn dikke glanzende rode plakkaten met blaasjes erop. Dat is allemaal mijn schuld, want ik moest weer zo nodig een milieuvriendelijk middeltje uit de reformwinkel smeren tegen die bloedzuigers. Ik ben op een punt aanbeland waarop ik de strijd wil opgeven, ‘feed on me’ zou ik tegen de bloeddorstige krengen willen zeggen, maar dan alsjeblieft wel steeds op dezelfde plek. Aangezien ze niet voor rede vatbaar zijn, besluiten we toch deet te kopen.

Hoe dan ook, na een onrustige nacht doen we het vandaag rustig aan. We gaan zwemmen in een nabij gelegen meer. Na een prachtige rit door de bergen waarbij we kleurrijke dorpjes passeren, kunnen we Lago Moro zien. Een ‘verscholen’ zwemparadijs omgeven door bergen. Hier brengen we een paar uur door, lezend, slapend en zwemmend in het frisse water. Vanaf een uur of vier wordt het een domein voor  jongeren - kennelijk is de school uit - en maken we ons snel uit de voeten.

Aan het eind van de dag doen we boodschappen voor de barbecue en dan… vroeg naar bed.

Wim heeft net een cursus fotografie afgerond en wil graag het golden hour fotograferen. Dus dat betekent vroeg, heel vroeg uit de veren. Welterusten.