Azijnzeikers

Ons appartement in Modena is hygiënisch schoon met een heerlijk bed en volledig smart, van het openen van de deur met een app tot de airco die reageert op menselijke warmte. We kunnen dus met geen mogelijkheid beweren dat het tegenvalt, en toch is het niet helemaal wat we ervan hadden verwacht. Het heeft geen balkon, terwijl daar wel mee werd geadverteerd. Sterker nog, balkon met zicht op bergen staat toch echt bij de faciliteiten. Als we heel ver uit ons raam gaan hangen zien we ergens in de verte bergen. Maar met dat balkon zijn we misleid. Omdat we midden in de stad zitten en het plus 30 graden is, zouden we er waarschijnlijk toch geen gebruik van maken, dus we laten het erbij. Het is wat het is. 

Verder is alles dus super smart. Ook in de stad zelf waar we in het restaurant gisteren alleen via een app met qr-code inzage kregen in het menu. Wij moeten er even aan wennen want wij zijn niet zo van die slimme generatie. Dat gepriegel op een telefoon om de menukaart te lezen, nee doe ons maar gewoon een ouderwetse papieren kaart. (Shit zijn we oud aan het worden?)

Maar genoeg gezeurd, want er valt zoveel moois te vertellen over Modena. Er wordt vandaag 34 graden gemeld, dus we gaan al vroeg de stad in, te beginnen met een ontbijtje. Wim neemt een croissant met zoete vulling en ik een Gnocco fritto, een ontbijt alla Modena. Het is niet meer dan wat gefrituurd deeg dat nogal zwaar op de maag ligt.
'Maar ik heb wel een echt traditioneel ontbijt,' zeg ik tegen Wim.
'En ik heb een echt lekker ontbijt,' is zijn pesterige antwoord. 

Modena is een kleurrijke, gezellige en tegelijk gemoedelijke stad met een echte eetcultuur. Door heel het centrum zijn booggalerijen waar je in de schaduw kunt zitten met een hapje of een drankje. Die bogen bieden ook voor voetgangers heerlijke beschutting tegen de zon, zodat we makkelijk die hele stad door kunnen lopen zonder dat het zweet ons uitbreekt.  

Na het ontbijt slenteren we op het gemak door het historisch centrum dat op de werelderfgoedlijst van Unesco staat. Niet te missen is het piazza Grande met de dom en een scheve klokkentoren die we, deels om de calorieën te verbranden, ook beklimmen. De dom laten we voor wat hij is, want er is een dienst gaande die eindeloos duurt. (Om 9.30 kwamen we er voor het eerst en om 11.30 uur was de pastoor nog aan het preken.) 

Wel bezoeken we nog wat andere kerken. Ik voel deze vakantie de behoefte om in elke kerk en kapel een kaarsje te branden. Niet omdat ik zo religieus ben, maar omdat ik het een mooie manier vind om mijn moeder te gedenken. Dus fakkel ik wat af deze vakantie bij Jezus, Maria en Padre Pio. 

De ochtend sluiten we af met een proeverij. Nee geen wijn, azijn! Aceto Balsamico di Modena. Dachten wij een flesje mee te kunnen nemen voor dertig euro, vergeet het maar! De prijzen beginnen hier vanaf zestig euro. Maar ja, als je eenmaal geproefd hebt van het  jarenlange op hout gerijpte zwarte goud van Modena, dan is het verdomd lastig om niet naar huis te gaan met een fles. We zullen het niet door een doordeweekse salade mieteren, maar er intens van genieten bij een blokje van die Parmezaanse kaas die we hebben gekocht en een goed glas wijn. Ik geloof alleen dat we er nog even een gelegenheid bij moeten zoeken.
 

Tijdens de hete middaguren trekken we ons terug in ons appartement, om te lezen, te schrijven en te relaxen. Eind van de middag gaan we fris gewassen en uitgerust opnieuw het centrum in. 

Omdat het buiten nog steeds warm is bezoeken we Galleria Estense, volgens de info een van de oudste en belangrijkste musea in Italië met de collectie van de Este familie die eeuwen lang over Modena en omgeving heerste. De foto´s spreken denk ik voor zich. 

Na de borrel en voor het avondeten hebben we nog wat tijd te overbruggen. Dat doen we in het schaduwrijke groen van het park van Palazzo Ducale.  

Tja en dan dat eten. Ik ken geen plek in Italië waar er geen liefde voor eten is, maar hier in deze streek is eten en de bereiding ervan tot kunst verheven. De wereldberoemde chefkok Massimo Bottura heeft hier zijn drie sterrenrestaurant dat jarenlang in de top tien van de beste restaurants ter wereld heeft gestaan, en zelfs een aantal jaar op de eerste plek. Puur uit nieuwsgierigheid hebben we de website eens bekeken. Een voorgerechtje start vanaf 80 euro, Hadden we op basis hiervan gedacht dat: ach laten we een viergangendiner doen, dan hadden we tot februari 2023 moeten wachten, tot die tijd zijn alle tafeltjes bezet. 

Gelukkig kun je hier op de meeste andere plekken zonder reserveren wel gewoon aanschuiven en voor veel minder geld buitengewoon lekker eten. Dat de pasta dan niet in de vorm van een hartje op een gouden bord, omringt door bloemblaadjes wordt gedrapeerd, daar doen we niet moeilijk over. We zijn geen azijnzeikers, of zijn we dat na die proeverij net wel?