13213 - 13692 km

Ciro hier met het laatste woord.

Nadat zij uitbundig afscheid hebben genomen van Guillia en Saetta (bliksem), de altijd aanwezige trouwe huiskat verlaten we Le Marche. Het weer is omgeslagen en het dak kan maar beter gesloten blijven. Dan tikt de regen zo lekker tegen het stof alsof je in een tent zit.  Ook in een groot deel van Emilia Romagna rijden we door de regen. Onderweg heerst een wat mineure stemming in de cabine. Er wacht hen een roodgekleurd Nederland, een verwoest Limburg en dan is er ook nog  het drama Peter R de Vries.  Het klopt er is genoeg ellende, maar deze reis neemt niemand ons nog af.  

De timing was perfect. Vlak nadat alle seinen op groen gingen en weer terug voordat straks misschien ook Italië oranje kleurt, want een EK feestje zou zomaar eens voor een forse toename van het aantal besmettingen kunnen zorgen.

Nu we het toch over aantallen hebben, hier volgen wat leuke cijfers om de boel op te fleuren:

• 2 jaar naar deze reis uitgekeken
• 3 weken met zijn drietjes door de laars getoerd.
• 4 landsgrenzen gepasseerd
• 3 regio´s bezocht
• 6 regio's doorkruist
• 1 eiland bezocht 
• 1 romantische boottocht gemaakt
• 15 prachtige zonsondergangen gezien
• 9 keer in de zee gezwommen
• 20 doelpunten (incl. penalty's) van Italië tijdens het WK
• 3 kloven gezien, beklommen en bewandeld
• 7 boeken samen gelezen (zij 4, hij 3)
• 8,5 prachtige wandelingen gemaakt
• minstens 15 katten gevoerd
• ontelbaar veel sterren gezien
• ...? flessen wijn gedronken
• ...? heerlijke maaltijden gegeten
• slechts 2 regenbuien gehad
• slechts 7 muggenbeten (Zij. Hij is gestopt met tellen)

Moet ik nog even doorgaan? Oké dan, nog 1 plaats gaan ze bezoeken, Varese, een (op de plaatjes) pittoreske stad in de noordelijke regio Lombardije. En zie daar de zon breekt door de wolken wanneer we Varese naderen. Dan nog maar even een paar kilometer verder rijden om een blik te werpen op het meer van Varese. Lang niet zo groot als het nabij gelegen Lago Maggiore, maar wel prachtig gelegen tussen de bergen. Het is een heel rustig meer omdat er niet mag worden gezwommen en dat maakt het een idyllische plaats in deze merenstreek waar het vaak behoorlijk toeristisch kan zijn. De omgeving waar ze hun laatste overnachting hebben, kan volgend jaar zomaar de eerste plaats zijn waar ze verblijven. Je weet het niet met die gasten. 

Dus ik stuur ze nu de stad in om die eens nader te bekijken en omdat daar nog geen foto´s van zijn troost ik jullie met wat mooie kiekjes van de donkere, dreigende luchten die we de laatste paar dagen zagen in De Marken.  

Ik bedank jullie, lezers voor het meelezen en de leuke reacties op de verhalen en foto's. Tot slot natuurlijk nog een belangrijk cijfer 4.178 kilometers heb ik tijdens deze trip afgelegd. Ik heb er nog een dikke 859 kilometer te gaan die door de watersnood weleens lang en zwaar kunnen worden, dus daar zal ik jullie niet mee lastigvallen.  

Tot een volgende keer

Ciao
Ciro