K(l)iekjesdag

De halve nacht heb ik, tot frustratie van Wim, jacht gemaakt op een hoornaar die binnen zat. Zo'n beest maakt behoorlijk wat herrie en Wim slaapt daar gewoon doorheen. Maar een rondstommelde Andrea die met het licht aan vloekend op oorlogspad is, dat houdt hem wel uit zijn slaap. 'Net zat ie hier nog, Wim. Ik zweer het.'  Uiteindelijk kan ik niet anders dan toch maar proberen te slapen met oordopjes in en een laken over mijn hoofd getrokken. 

Vandaag ligt het beestje dood op de vloer in de kamer. En dat is dan meteen het spannendste moment van deze dag. Verder doen we behalve een rondje om de kerk niet veel. Met een been staan we alweer een beetje in de realiteit van alledag. Er wordt al eens met een oog gekeken naar de agenda voor volgende week. We bestellen alvast de boodschappen bij Picnic zodat we thuis ook wat te eten hebben en we maken afspraken om onze Spekkie weer op te halen. Ik kan dat kleine mormel  echt missen al weet ik dat ze bij pap goed verzorgd en zelfs tot op het bot verwend wordt. 

De rest van de dag luieren en klooien we wat. We lezen nog eens de blogs die ik geschreven heb en bekijken alle 1637 foto's van Wim, want soms hebben we woorden en beelden nodig om de drie voorbije weken  te herbeleven.

Het gaat uiteindelijk zo snel voorbij en er gebeurt zoveel dat we altijd even tijd nodig hebben om al die indrukken te verwerken.  De hoogtepunten voor ons allebei waren: Passo de Groste in de Dolomieten en de Nardis waterval in diezelfde streek.

Florence was, ondanks de hitte, een groot hoogtepunt van A tot Z.

In Abruzzen genoten we het meest van Campo Imperatore, het dorp Scanno en het eten in de Trabocco.

Tellaro is en blijft geweldig en dan vooral vanwege de openbaring dat we ons allebei het meest thuis voelen in die streek. En hier aan het Lago Maggiore vonden we uiteindelijk de rust waar vakantie ook een beetje voor bedoeld is. 

Als we zonder omwegen morgen thuis aankomen heeft Ciro er 4.703 km op zitten. 

Ik hou van de gesprekken die ontstaan tijdens onze (lange) autoritten. Soms heel zinnig en diepgaand en soms zo doorspekt met flauwe humor dat we er ontzettend melig van worden. Waar onze gesprekken tijdens de terugreis in ieder geval vaak over gaan, is onze volgende bestemming. In dit geval mogen we ons verheugen op een familieweekend Giethoorn, al over drie weken en  later dit jaar een trip naar Napels. 

Voor nu nog wat laatste spulletjes inpakken , kliekjes en kiekjes opmaken en ons voorbereiden op de lange terugreis morgen. 

Bedankt door het meelezen. Ciao