Er zit een luchtje aan
Hier Ciro weer. Zij mag dan denken dat er niet geblogd wordt, omdat het zogenaamd allemaal te vermoeiend is, ik heb nog wel wat te melden.
Een weekendje weg tijdens de vakantie noemen ze het. En alsof één stad niet genoeg is, bedenken ze vlak van tevoren: Ach, Parma ligt ook op de route dus waarom niet even wat Parmezaanse kaas kopen?
Tuurlijk, doe eens gek. Twee steden op een dag, geen wonder dat dat vermoeiend is.
Maar geef ze eens ongelijk. Als je zoveel van lekker eten houdt dan wil je de culinaire steden uit de regio Emilia-Romagna, ook wel de buik van Italië genoemd, niet missen.
Parma is natuurlijk meer dan kaas en ham. De stad heeft een boeiende geschiedenis met bijbehorende historische kerken, paleizen en musea. In een flits bezoek is dat natuurlijk niet allemaal te bewonderen dus worden de hoogtepunten kort bezocht en verder wordt er vooral gegeten, gedronken en gewinkeld.
Eenmaal terug ruikt het in het mijn cabine al snel naar een mengeling van kaas, koffie en nog een ander, zoeter geurtje waar zij zichzelf op heeft getrakteerd, Aqua di Parma.
En dan die andere culinaire stad, Modena. Bekend van de aceto balsamico, nog zo'n lekkernij. Maar ook de geboortestad van Ferrari. Word ik daar onzeker van als Cinquecento? Helemaal niet! Ik mag dan geen scheurijzer zijn, maar ik ben ouder, met een indrukwekkende geschiedenis en bovendien stijlvoller (maar dat is mijn bescheiden mening). Daarbij koester ik geen enkele angst dat ik word ingeruild tegen een rood racemonster. Die twee kunnen het op de eerste plaats niet betalen. Geruststellend is ook dat ze bij het maken van plannen voor de stad eerder kiezen voor het koffiemuseum dan voor het museum van Ferrari.
Hoe dan ook. Modena is een stad met een groot scala aan restaurants en een rijk uitgaansleven. Daar zullen ze zich ongetwijfeld deze avond op storten. De bijgevoegde foto's zijn dan ook van Parma. De rest wordt ongetwijfeld vervolgd.
Familiere groet van de neef Ducato